Praszka jest jedną z najstarszych osad w dawnej ziemi wieluńskiej. Pierwsze wzmianki źródłowe o Praszce, zwanej pierwotnie Michałów, pochodzą z 1260 r. W 1392 r. król Władysław Jagiełło wydał przywilej Piotrowi Kowalskiemu herbu Wierusz na założenie miasta Praszka. Rok ten stał się początkiem jego dziejów.
Przekształceniu wsi w miasto sprzyjało położenie przy przeprawie przez rzekę Prosnę oraz na ważnym szlaku handlowym łączącym ziemię wieluńską ze Śląskiem.
W XV wieku ludność Praszki trudniła się wytapianiem żelaza z rudy darniowej.
Pierwsze dwa wieki istnienia miasteczka odznaczały się dużym rozwojem gospodarczym. Związane to było nie tylko z jego położeniem nadgranicznym ze Śląskiem, którędy prowadził szlak handlowy ale również z nadaniem w 1542 roku przywileju pobierania cła mostowego, a w 1620 roku nadania przez króla Zygmunta III Wazę kolejnego przywileju ustanawiającego cechy.
Okres pomyślnego rozwoju gospodarczego miasta został zahamowany w XVII i XVIII wieku i był ściśle związany najpierw ze zniszczeniami z okresu najazdu szwedzkiego, a później wojny północnej oraz z polityką jego właścicieli, Wężyków, którzy obciążając mieszczan powinnościami pańszczyźnianymi rujnowali rzemiosło i handel.
Dopiero w okresie Sejmu Wielkiego kolejny właściciel Praszki, Wojciech Mączyński, zaczął zabiegać o rozwój miasteczka i utrzymanie jego rzemieślniczego i handlowego charakteru.
W połowie XVIII wieku Praszka była najmniej zagraryzowanym miastem ziemi wieluńskiej, blisko trzecia część jej mieszkańców trudniła się rzemiosłem. W 1791 roku było w niej 158 domów i 751 mieszkańców.
Ze względu na drewniany charakter zabudowy Praszkę zaczęły nawiedzać klęski pożarów. W 1705 roku spłonęło w miasteczku 41 budynków mieszkalnych oraz stary i nowy ratusz. Równie dotkliwa pożoga nawiedziła Praszkę w 1791 roku, a największa, która je niemal doszczętnie zniszczyła w roku 1852. Po niej, wysiłkiem całej społeczności, Praszkę odbudowano wg projektu inżyniera Brochockiego.
Po drugim rozbiorze Polski miasto było pod panowaniem pruskim, a od 1815 r. wraz z ziemią wieluńską w granicach Królestwa Polskiego.
Spokój po zawieruchach wojen napoleońskich sprzyjał rozwojowi miasteczka. W 1817 roku było w nim już 45 rzemieślników (między innymi 29 szewców, 4 krawców, 3 stolarzy, 2 bednarzy, 2 kowali). W roku 1820 w Praszce było 186 domów i 1508 mieszkańców ich liczba stale rosła (1659 - w roku 1827, 2258 - w roku 1862).
W roku 1870 Praszka, podobnie jak większość małych miasteczek w Królestwie Polskim, zdegradowana została do rangi osady.
W okresie Powstania Styczniowego przez komorę w Praszce dokonywano przerzutów broni dla oddziałów powstańczych walczących w Królestwie. W okolicach Praszki stoczył w 1863 roku potyczkę z wojskami rosyjskimi oddział Józefa Oxińskiego. Poległych wtedy powstańców grzebano we wspólnej mogile na praszkowskim cmentarzu.
Po wybuchu I wojny światowej miasteczko zajęli Niemcy, którzy w 1916 roku połączyli je linią kolei wąskotorowej z Wieluniem. Mieszkańcy miasta i gminy Praszka brali aktywny udział w wydarzeniach z lat 1918-1921. W miasteczku działał, jeden z najlepiej zorganizowanych oddziałów Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), którego członkowie w 1918 roku uczestniczyli w rozbrajaniu niemieckich posterunków żandarmerii.
Po odzyskaniu niepodległości Praszka znalazła się w granicach Polski, a w 1919 roku odzyskała prawa miejskie.
Przez cały okres między wojennego 20-lecia miasto, z racji swego nadgranicznego położenia, było ośrodkiem emigracji sezonowej do Niemiec oraz znaczącym ośrodkiem wymiany handlowej.
W dniu 1 stycznia 1939 roku Praszka liczyła 4332 mieszkańców, z tego 1016 pochodzenia żydowskiego. W tym też roku, po zajęciu przez Niemców, została wcielona do III Rzeszy. W latach wojny i okupacji miasto straciło blisko 1/3 ludności.
Powojenne 25-lecie cechowało się stagnacją w życiu miasta. Jedyną dziedziną życia społecznego wykazującą rozwój było szkolnictwo ponadpodstawowe.
Dynamiczny rozwój Praszki zapoczątkowany został w 1970 roku i związany był z budową Zakładów Sprzętu Motoryzacyjnego POLMO. Ich powstanie wpłynęło na wielki rozwój infrastruktury miejskiej, placówek handlowych i usługowych.
W wyniku nowych, kolejnych podziałów administracyjnych w kraju nastąpiło zerwanie wielowiekowych więzi łączących Praszkę z Wieluniem. W 1975 roku miasto znalazło się w granicach województwa częstochowskiego, a w roku 1999 w granicach województwa opolskiego.
-
Przebudowa drogi gminnej nr 100933 O – ul. Curie – Skłodowskiej wraz z przebudową skrzyżowania z ul. Kolorową w Praszce – Etap I
Przebudowa drogi gminnej nr 100933 O – ul. Curie – Skłodowskiej wraz z przebudową skrzyżowania z ul. Kolorową w Praszce – Etap I”
Realizacja inwestycji: od lipca do listopada 2020 r.
Czytaj artykuł
