ZAPRASZAMY - WSTĘP WOLNY
Czasem w życiu potrzeba tak niewiele by dać innym szczęście. Czasem wystarczy poświęcić innym odrobinę czasu, okazać zrozumienie, wysłuchać, by w zamian dostać to czego sami nigdy byśmy nie osiągnęli. Praca z osobami niepełnosprawnymi jest właśnie tym wszystkim, daje moc, radość w tym przypadku obustronną, dla opiekunów dumę a dla przyszłych aktorów biorących udział w projekcie jest nauką przez śmiech i zabawę. Każda wspólnie spędzona minuta, każda próba jest cenną lekcją, niezbędną do dopełnienia całości. A co wyniesiemy z tej nauki w pełni przekłada się na codzienne funkcjonowanie, w tym przypadku o te cenne lekcje łatwiejsze funkcjonowanie.
Przedstawienie jakie planujemy wystawić pokazuje, że szczęście, miłość jest bezwzględnie dla wszystkich. To, że czasem na pozór jest nieosiągalne, stłumione, ukryte jest jedynie chwilą, ułamkiem życia, u jednych trwa krótko, inni zaś muszą troszkę poczekać. Jedno jest pewne cierpliwość uczy pokory, uszlachetnia i sprawia, że doceniamy nawet najdrobniejszą radosną chwilę. Nie bądźmy zachłanni, a dostaniemy wtedy najwięcej, właśnie wtedy gdy nie żądamy, nie błagamy. Wówczas gdy damy losowi zdecydować za nas.
Sztuka którą chcemy pokazać głosić będzie, że dobro zawsze zwycięża, niby banalne ale jak dołożyć do tego odwagę to tworzy mieszankę nie do pokonania. Czyń dobrze i bądź odważna/ odważny. Tymi słowami kierować się będzie główna bohaterka przedstawienia. Pokaże ona, że znieść można bardzo dużo, niemalże wszystko. Podobnie wszystko można wybaczyć, bo tylko wtedy mamy siłę, moc i determinację do codziennej walki , którą stacza tak naprawdę każdy z nas. Jedni walczą ze słabościami, z niezrozumieniem ze strony najbliższych inni zaś ze samym sobą ale są też tacy, którzy walczą z niepełnosprawnością a walka ta jest długotrwała, mozolna i pełna nieoczekiwanych sytuacji. By nie czuć się samotnie i bezsilnie musimy pozwolić innym na pomoc. W pojedynkę najtrudniej się walczy. To jak pokierujemy swoje życie, na jak blisko pozwolimy podejść do siebie innym, zmniejszając dystans, burząc niejednokrotnie powstały w ciągu życia mur zaowocuje być może najpiękniejszymi przeżyciami, jakie można sobie wyobrazić. My taką pomoc w postaci czasu, opieki, rozwoju poprzez zabawę i uśmiech pragniemy osobom potrzebującym zapewnić. Nigdy bowiem nie wiemy kiedy role się odmienią, co przyniesie nasze życie. Jak będą wyglądały nasze wzloty i upadki , które są nieuniknione. Otaczając się życzliwymi ludźmi , razem możemy wszystko. Przedstawienie jakie pragniemy pokazać łączy w sobie wiele łamie stereotypy, umacnia wiarę w drugiego człowieka, dodaje wiary i nadziei, że los może się zawsze odmienić, a my sami jesteśmy w stanie pokonać wiele...
